HOP DEDİK HOCAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sami Biberoğulları Hocam’la konuşurken bin düşünüp bir cevap vermek lazımmış meğer.
Gribimin vahametini anlatmak için "öksürükten dolayı zıplaya zıplaya yazıyorum." dedim, hemen şiiri yapıştırmış. :))) ZIPLAYA ZIPLAYA ÖKSÜRDÜ HACI Mevsim ne ilk bahar ne kış ne yazdı. Hem nezle hem grip aniden azdı. Doktoru bir sürü ilaçlar yazdı Haplaya haplaya öksürdü hacı. Vallahi ne uyur ne de yatırdı. ‘’Hapşuuu’’yu saldıkça koptu patırtı. Ti vi nin önüne geldi oturdu. Zaplaya zaplaya öksürdü hacı Hasta ya ne desen alınıyordu. Tıngırtı duyunca salınıyordu. Tam o an kolbastı çalınıyordu. Hoplaya hoplaya öksürdü hacı. Ihlamur kaynattı geldi gelini Geline gıcıktı sürmez elini. Tuğlayla ısınan ince belini Toplaya toplaya öksürdü hacı. Şifalar diledim büyük ustaya. Okudum üfledim yaşlı hastaya. Çatalı önünde o yaş pastaya, Saplaya saplaya öksürdü hacı. Dağıldı hem kafa hem de beyince. Gözleri kaykıldı iğne yiyince. ‘’Ecel mi yaklaştı yoksa?’’ deyince. Zıplaya zıplaya öksürdü hacı. Zannettim binmişti en son gemiye Selayı okutam dedim camiye. Doğruldu girişti garip Sami’ye Coplaya coplaya öksürdü hacı. Sami Biberoğulları
Plakanı alır, ceza keserim.
Mesele boy değil, çap dedik Hoca! Darına idamlık ferman asarım. Ortada dolaşma; hop dedik Hoca! Yutunca bir kutu grip ilacı, Cebinden çıkartır seni bu hacı. Tavsiyem odur ki kendine acı, Ustaya bulaşma; hop dedik Hoca! İstersem zıplarım; kaide benim. Epeyce geniştir; elli bedenim. Daha görülmedi hiç baş edenim. Kolbastıyla coşma; hop dedik Hoca! Çelik çomağını, git, eline al, Çoluk çocukların arasına dal. Maraton neyine; çemberinde kal. Kulvarımda koşma; hop dedik Hoca! Henüz çekilmedi hortumum, fişim. Sabıkamda yazar tam dokuz leşim. Onuncu sen olma; sivridir dişim. Benimle dalaşma; hop dedik Hoca! Salamı okutmak girmiş düşüne. Ecel teğet geçti; var, git işine. Ölmedim çok şükür; gem vur neşene. Kabarıp da taşma; hop dedik Hoca! Baktım benden evvel aklın yitirmiş. Okumuş, üflemiş, hatim bitirmiş, Hastaya hediye kefen getirmiş. Maksadını aşma; hop dedik Hoca! Mücella Pakdemir |