5
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1464
Okunma
Dört mevsimde bir, yaprağı açtı
Nefsine yenik, düşmüştü çapsız
Her gördüğüne, durmadan sarktı
Âlem’e rezil, olmuştu kansız
Kaş göz naz edip, evliye baktı
Koluna takıp, marifet sandı
Seviyor diye, kanıya vardı
Rezil etmişti, kendini arsız
Ne desek bir bir, zoruna sardı
İnadım inat, diyerek baydı
Biliyor ki o, hayatı kaydı
Küfrü basıyor, sayıyor çapsız
Dört mevsimde bir, yaprağı açtı
Her gördüğüne, durmadan sarktı
Kış gelmeden de, kocaya kaçtı
Yaşananı kâr, saymıştı kansız...
12 Nisan 2008
Adnan Bilgiç