NEFESİNDE Söndürme Beni ..!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın BİR GECE HİKAYESİ...
Gün nazlanarak çekip gitti vedası ürkek bir ninni gibiydi sen yoktun yine geceye düştü yolum neden yokluğuna açılıyor her pencere Bilmiyorum bu kaçıncı seslenişi ve dudak büküşü yüreğimin rüzgar mı bu kadar öfkeli yoksa yüreğin mi? yaklaşan hangi fırtına daha kuvvetli? biran yokluğuna sarıldım yokluğun tıpkı bir kuyu gibi sessiz ve serin nerede gülen gözlerin zifiri karanlığın ortasına düştüm otağ kurdu yüreğimde hüzün bu gece göğüs kafesimden uçup giden bir muhabbet kuşu var peşinde kelimelerim yüreğini yüreğimden öptüğüm bir busede biter mi hasret Gel öp gözlerimden durdur durdur elâ nehirleri yüreğinde yandığım nefesinde söndürme beni..! 07Ekim 2016 /İZMİR Canan Eren |
Gönül dostu; sizi ve şiirinizi sevgi dolu gönülle tebrik ediyorum…
Okuyarak beğendim…
…………………….....................................Saygı ve Selamlar...