Bitmeyen gecenin gelmeyen uykusu , Tıpkı senŞiirin hikayesini görmek için tıklayın bitmeyen gecenin gelmeyen uykusu
gündüzü geceyle
yarayı tuzla ateşi ateşle bastırsanda bazen uykuların kaçar başlar bir kovalamaca gözlerin tuzak kurar uykuya sımsıkı kapatırsın gözkapaklarını beklersin ışık sızmayan bir zindandasındır artık hapsedersin kendini karanlığa güya çok uykun varmış gibi boşaltmaya çalışırsın zihnindekileri saatler ilerler sen yerinde sayarsın gecenin o koyu deminde demimi alır anılar çocukken korktuğun karanlık tüm ıssızlığıyla içine alır seni ürperirsin saçından tırnağına kadar ama çıtın çıkmaz bilirsin ki uyku önemli bu gece de uykunun yolu düşmedi yanaklarına uzanan kirpiklerin titrer gecenin serinliğinden mi yoksa içinin bir yerlerinde sızlayan göğüs kafesine hapsolmuş unutulmuşluğun iç çekişinden mi ... bilinmez önemi yok bilme ! derin bir nefes saatin tiktaklarını bastırmayı başarsada hala gözkapaklarımda tonlarca ağırlık yalnızlığımda kalabalık .... bitmeyen gecenin gelmeyen uykusu tıpkı sen vazgeçmedim beklemekten . Canan £REN 31 Ekim 2024 Fotoğraf: Canan £ren |
aşkı anlamadığından kuşkulandığım bir yazardan gelmiş olsam da şiire:(
şiirdi usta ve tam da asıl
nice yorumun benzerliğine sayılmayacak güzellikte elbet.
on yıl yaşadığım ve ondan fazlasında acıma vatan olanı düşündürdünüz
ve aslında ömrüm oldukça sayacağımı da,
ve aşk siz ve bence bunca kutsal olanken elbet.
eyvallah.