TOZ KONDURMAZ
Rehavet çöktü
Aşkı teğet geçen Günlerimin üstüne Yanık tenimde Acı bir reçete gibi Yazıldığım Tufana kaldı ömrüm Bağnaz bir sükûtun müsebbibi iken Gözümün ferine sokulan Gönülsüz cümleler üşüştü Dimağıma Bir buklede sürgün Ruhum Bir dublede yorgun adeta Zıvanadan çıkmış sarhoş misali Ne yar hatırlıyorum Ne de bir yaren Kaybolmuş mahlasım Bağlanmış basiretim Bundan böyle Kıpraşan her umut nafile Aşka kara çalan Her diyet bir çile Toz kondurmaz fıtrat Beyazın mahremiyetine Müşteba Güneş |