EYLÜLÜ UĞURLARKEN*
Yüreğim ateş mahzeninde yanıyor
Senden çok uzaklara giderken Kelimelerim sessizce yetimleşiyor Sensizliğin evreninde boğuşurken İçten ağlıyorum... Nefesin ruhuma hayat veriyor Gözyaşlarımla eylül’ü uğurlarken İçim per perişan alt üst oluyor Sevmelerin bedenimi titretirken Seni hissediyorum... Sol yanının hasreti bitmiyor Sen’li vakitleri düşlerken Ayrılığımıza gökyüzü isyan ediyor Gözlerimi özlemler acıtırken Hüzün kokuyorum... Ruhumu eriten vedalar bitmiyor Yokluğun beni darmadağın ederken Mis kokulu günlerim hazanla bitiyor Sen olmadan eylül’ü uğurlarken Yüreğinden öpüyorum.. Mehmet Öksüz |