Ömrümün Baharı Hazana DöndüYeşeren yaprağım,dalında soldu Ömrümün baharı, hazana döndü Açmayan çiçeğin vadesi doldu Ömrümün baharı, hazana döndü Yitip geçen yıllar, ardımda dündü Çaresiz yüreğim, solunda sündü Umut ışıklarım, günbegün söndü Ömrümün baharı, hazana döndü Kar gibi doluştu, saçıma aklar Binlerce kederi, içinde saklar Katran kara kalbi, Söyle ne paklar ? Ömrümün baharı, hazana döndü Samanı kurumuş, harman yeriyken Cansız vücudumda, soluk deriyken Faydası olmayan, mumun feriyken Ömrümün baharı, hazana döndü Elimden tutanım, bırakıp gitti Hayaller hüsrandı, tesellim bitti Zalim felek ise, çamura itti Ömrümün baharı, hazana döndü Gülmedi şu yüzüm, ezelden beri Dünyamı tersine, döndürdü geri Bahtımın karası, sırf zindan yeri Ömrümün baharı, hazana döndü Üç günlük dünyada, çekerim cefa Kalmamış kaderde, zerre hiç vefa Ölüp gideceğim, sürmeden sefa Ömrümün baharı, hazana döndü Nesrin Önem 21 09 2016 |
Sığındık başı-sonu belli bir defter yaprağına.....
gelinenden gidilene evreyi muhteşem bir şekilde anlatan harika şirinizi ve yazan yüreğinizi kutluyorum.
Saygılarımla...