Ne güzel de öğrendiniz ezberden aydın olma işini
Yine derlenmişler yeni bir dergi ve ille de tarz değişimi
Tarih edebiyat dil kültür topu yani alayı klan şefleri
Tam karşı çaprazımda gıcık olduğum totem efendileri
Ayin başlayalı yarım saat oldu hala ortada konuları cacık
Sevmezler beni zaten
Takım karmaları desen
Bir tuhaf Aba-küs şairlerden
Öykücüleri ise kahramanlarından da beter
Yan çizmişler hayata
Ama harbi ıslama koftiden
Dün küserler birbirlerine
Sonra ilgi şefkat vedalaşırlar
Baktılar kimseden hayır yok
Yine gelirler bir araya toplaşırlar
’Derya kuzusu ağbi bunlar’
İyi de bunları hangi akvaryumda
Hangi balıkçıya kim ne diye satar

Çok önceleri masum bir akşam öylece serpilmiştim yerime
Ertesi gün mahkemem vardı bir kaç kafadan düşünce yarmıştım
Gümbürtüye gittiğimiz bir garip masum sohbet yüzünden
Yalandan on yıl içerde
Borçlu tarafıma o biçim çakmıştım
Yok muydu bu aşk denilen iksirin muhasebesi
Sormayın o hesaplardan ben
Oldum bittim hep ikmale kalmıştım
Yani borçlu alacak derdini
Ben her mizan karıştırmıştım

Neyse bunlar yine benzer yer ve mevzide
Aynı sanat ve kutsal dava içinde
Şiirleri kısa dalga yayın resimleri ise o biçim yerlerde
Dil soyut yemez
İmgeleri gibi kösele
Yalıyorlar birbirlerini ha bire
Yani tahriş olmuyor ne hikmetse
Bal desen ayı bile doyar
Arılar ise bunlarla harbiden hikaye be

Konferans mı neydi mevzu
Efendi gibi kafam güzel oturmuştum sandalyeme
Yemin etmiştim kendime
Oğlum bulaşma bu cemiyete diye
Kızın biri şiir sohbet
Birinci olmuş
İçmişliğimiz bile yok
Vallahi bana ne
Ama oradan bi zevzek çıkıp
Demez mi bu şiir de neyin nesi he

De ulan sana mı kaldı diye
Ceketimi çıkarmadan tuttular
O günden beri ters bakışırız
Bunlar vallahi ömrüme zararlar

Oysa bir manzara olsun demiştim bu gece
Ah be Şüayip
Bu yazarlarla
O ay
O deniz
Nerde be

İyisi en güzeli dağıt bu masayı
Evine minik minik adımlarla yol al
Bir aşk ve bir şarap içinde
Sen sen ol Şüayip kal




ŞÜAYİP