Bana o sıcak sahili duyumsattın

birden bireydik, yalnız ikimizdik

düşüverdik o soyut tabloya

en derin kilim deseniydi sanki duygular


uzun uzun boğuştum günlerce

anlamsız değildi yollar, dağ evi, iskelede o akşamüstü


anlat bana nedir derdin şimdi?


ne tanrıçasın ne de Troll (*)

rolle teoremi mi bu?

yürekli bir olgunlaşma mı yoksa..


renk değiştiriverdi gözlerin

yabancı değilim yüzündeki kızıllığa


beyaz değil bütün çiçekler, zarfın içindeki utangaç mektuplar

işte böyle iyisin,



kübik şiirin, soyut tablonun

i ş t e b ö y l e s i i y i



leylakların ve sıcak dalgaların

gerçekle yüz yüze şarkıların

ama dostça, bilgiççe




sonsuz bir yaz gecesi bu

içimde depremler

al kayalıklar, al yabanıl laleler,

al duygular, al diriliş, al birlikteyiş



uzak hem de yakındasın
bense kandayım, tendeyim
şiirdeyim, begonvillerleyim, resimdeyim

sen varsan varım..


havada, suda, o çekici ağustos gecesinde varım

sürekli bir sıcaklık bu!

kopup gelerek, bilerek, isteyerek...

acılar çekerek



hastalansam da, yorulsam da varım

varım işte varım

engin düşlerde



buz tutmuş bir aşk değil bu

yeniden alevlenen kül değil

vaazlarda verilen sözler ve cezalar da değil


b u b i r s ü r g ü ü ü ü n

ikimizin sürgünü

küller üstünde yürüyerek ve yoksullukla geçen bir gençlik

ardından gelen bu geri gönderiş..


bir yüksek yaylada oynuyoruz oynumuzu

etrafımızda morumsu bir doğa

Şekspirimsi değil ki yamacımızdaki öyküler

mor mavi bir tango ve o gürültülü oratoryo

kuşkular yaklaşıyor, soğuktan titriyorsun

bana yaklaşıyorsun

tut ellerimden, ne olur bırakma

hangi canlı dayanabilir böylesi sevdaya


kimsin, nerelisin, nesin demeden

şahlanır bu savaşçı gençlik birden


çılgın çılgın çılgın çılgın ç ı l g ı n

sen de çılgın

avuçlarında benim göz yaşlarım

dudaklarında kanlı dudak izim



bir kız çok uzaklardaydı

sevdiğini anlamadandı

gelecek miydi bir cuma günü?

bir çocuk var mıydı falda?



ortalarına alacaklar mıydı yaşamı?

bilecekler miydi toprağın değerini?

terleyecekler miydi buram buram o akşamlarda?


tadacaklar mıydı denizin tuzunu doya doya...



neden gülümsedin öyle donuk gözlerle

sır mıydı verdiğin sözler

yoksa şarabın tadı mıydı gelinlikle içilen

bütün sorulara ‘evet’ diyen o taze kız

evin köşesine asılı o parlak fotoğraf

etrafta dönen melodiler yazgımız


ışıklar bir bir söndü işte

yanına sokuluyorum


annemden içtiğim sütün tadı geliyor damağıma

affet beni, sana ‘kızdım’ dedim

şimdi de gerçekten olgunum



leylak rengi bir uykuya dalıyorum...

seni sevmek belki de şiirlerin en safı

döktüğüm en sıcak gözyaşı

en çılgın düş

dokunabildiğim en uzak tundra çiçeği

sonsuz yaz gecesi

ve geçirdiğim en ağır ameliyatsın

bu bir açık kalp ameliyatı


m a s a d a k a l d ı m .

Cem Güneş




ISBN:978-605-87255-1-5

(*) Kısa boylu masal yaratıkları.