ZOR
Kalmak mı zor yoksa gitmek mi
Senin için geldiğim bu şehirde Yalnız başıma gezmek mi Ya da her göz kırpışımda Açana dek özlemek mi Bilemiyorum Çok bilinmeyenli bir denklem Sen verilmeyince Çözemiyorum Bildiğim tek şey Sensizliğin her türlüsü zor be Hatta bana sorarsan eğer Sensizlikle zor aynı kelime Öyle zor geliyor ki bu sensizlik Fırtınalar koparıyor içimde Ordan oraya savuruyor beni Sana uzattıkça ellerimi Yakalayıp zincirliyor Dudaklarımda mühür Ayağımda prangalar Diz çöken ruhumu Karanlık bir mahzene kilitliyor Bir yağmur bastırıyor sonra Bardaktan boşanırcasına Sanki gökyüzündeki bulutlar mahzene iniyor Beni almak için Adını haykıran sessiz çığlıklarım Nefesimi kesiyor "Gitme" diyen yaşlı gözler eşliğinde Ve görmeni hiç mi hiç istemediğim Acınası halimle Neşeli bir şarkı söylüyorum mahsuscuktan Beni hep öyle ansın diye hafızan Ve mutsuzluğum bulaşmasın sana Üzülmeyesin Batarken bir gemi gibi bedenim Yüreğimde sensizlik bileniyor Kimbilir hangi şehrin dilencisi ruhum Ümidin tükendiği yerde el açmış Bir can dileniyor |