AİLE BİR EVREN
Aile bir ağaçtır.
Yapraklar çıkarır sonsuzca, Çicekler meyveler verir, En güzelinden ve en özelinden. Ama öyle bir gün gelir, solar, dağılır. Ümitleriyle beklentileriyle, Ne bir meyvesi olur Nede o güzel renkteki Çicekler İşte ozaman aile çaresizdir. Yaprakları dökülmüş Meyveleri yok, çicekleri yok. Bir ağaca benzetmek budur işte. Aile bir hayattır. Babadanda bekleriz her şeyi, Dürüslüğü , bakılmayı Baba öğretmelidir ,bakmalıdır. En saflığıyla. Anneden bekleriz, Bir ekmek , bir tas çorba Sıcak bir yuva. Çocuktan bekleriz Gelecekte ne kadar zor olan yaşlılıkta En çaresiz olan anne babaya Bakmayı, bir ilaç verip ağrımızı kesmesini Bir yatak isteriz dinlenmemizi sağlayan Bekleriz en düşkün halimizde. Aile kısaca bir evren Bütün gönüllerde en içten.. |
dökebilir ama kökü sağlamsa o meyveyi
ve yaprağı tekrar verecektir...
Güzel bir şiirdi, sıcacık ve içten.
kutlarım, sevgilerimle.