ALEVİM
Kış günüydü seni tanığım
İçim alev alevdi Her nereye Her neye dokunsam alev alıyordu Karla oynamak istesem Dayanamayıp eriyordu Hiç bişeyim kalmıyordu Senden başka Vücudum titrerken içim yanıyordu O yangında hep sen vardın Beni yakan İçimdeki soğuk rüzgarları Fırtınaları sen durduruyordun Sen benim sıcaklığımın en büyük eseriydin. |