Akşamüstü hayaller..
Birer alacaklı gibi çalar kapımızı.
Kısa mesafede,
Uzun yol kat etmeye benzer,
akşamüstü düşlerimiz..
Kısa bir zaman dilimiyle..
Hemencecik bir vadeyle..
Konar yüreklerimize..

Sessiz sedasız örmeye başlarız hayallerimizi...
İlmik ilmik, tel tel dokuruz sevinçlerimizi...
Günün yorgunluklarını
Bir bardak gülüşle yoğururuz eşsizce..
Sıcak bir ağustos aksamının üstünde
Pişiririz her neyimiz varsa..
Herkes kendi ekmeğini çıkarmanın derdinde..
Herkes kendi ekmeğinin peşinde..
Lokma lokma ısırıyoruz ömrümüzü,
aynı gökyüzünün altında..
Büyük bir parça havayı,
Küçük parçalara bölüşüp..
Payımıza düşeni soluyoruz işte..

Akşamüstleri... Çocuk sesleri ...
Evlerden sızan yemek kokuları..
Evlere girebilme yarışında olanların telaşları..
Trafiğin yoğunluğu... Caddelerin süslü panoraması..
Alelacele saatlerin koşardım anıları hepsi..
Hepsi birer akşamüstleri..