SENİN ADIN
Tutmadan elinden
Siluetini raksa kaldırdım Peşrev yüksek Pehlivanda yok böyle bir eda Aman Allah’ım Bu şirin Cühela Mis gibi çamlık kokuyor hala Ortada stabilize patika bir yol Yanlar çayır çimen Su oluğu ayrı bir alem Yüksekten veriyor selam Yaklaştıkça ahşapları kokan Tek gözlü üç beş kulubenin Duruşları antika vesselam Ya içleri Bir divan Bir yer sofrası Raksa duruşun ilk anı Birer tabak salata Taptaze gümüş balığı Olurmu hiç közsüz semaver Odun ateşinde Çay bir başka oluyor Hele demi İlk içince İlk bakış gibi titretiyor içini İlk sarılış gibi İlk öpüş gibi Öyle bir yangın başlıyor kulubede Sönmeyen bir yangın Sen yüreğini inkar ediyorsun Be kadın Siluetin işte Tam gözümün önünde İşte bu senin adın Müşteba Güneş |