On beş temmuz akşamı olayları ve Cumhurbaşkanımızın çağrısını duyar duymaz, yorgun ve rahatsız olmama rağmen abdestimi alıp Eskişehir’de, Yunus Emre caddesinde gittim. Müftümüz sayın Orhan Tosun ve vaiz Aşır Toprak da şahittir ki, rahatsızlığımdan ayakta zor duruyordum. Sabah namazını Yunus Emre caddesinde asfalta serilen hasırlar üzerinde kıldık. Duygularımın durulduğu dördüncü gece saat 04.00 sıralarında göz yaşları içinde bu şiiri kaleme aldım. Allah bir daha böyle hadiselerle karşılaştırmasın.

KAN İLE DESTAN YAZDIK ON BEŞ TEMMUZDA

(Başta, Sayın Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere, bütün on beş temmuz
şehit ve gazilerine….)

Baktıkça kuşatırken âfâkın ardı beni,
Bir ihanet çetesi ansızın sardı beni.
Hiç tereddüt etmeden arkadan vurdu beni;
Halkı hesap etmedi onca fikir cücesi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Başkumandan şahlandı, dilinde Hak Teâlâ.
Yankılandı salâlar, titredi Arş-ı alâ.
Genç, ihtiyar, kız, kızan tekbirle düştük yola.
Silahımız îmandı, şehit oldu nicesi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Kurşun benim kurşunum, atanlar “Mehmet” değil!
Halkını şehit eden insan mı? Elbet değil!
Kime hizmet ediyor, dertleri millet değil!
Kursaklarında kaldı düşmanların hevesi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Hakk’a teslim olanın derdi haktır, bilirim.
Göğsünde iman varsa alnı aktır, bilirim.
Ölümü öldürende korku yoktur, bilirim.
Gönlümüzde nakışlı “sevda”nın ilk hecesi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Ayrı gayrı yok idi, bir olduk, iri olduk.
Türk’ü, Kürt’ü, Çerkes’i, Laz’ıyla diri olduk.
Alevîsi, sünnîsi vatanın eri olduk,
Satır satır çözüldü ihanet bilmecesi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Mehmetçiğe, polise lâf söyletmem kimseye!
Şehid oldu, şan verdi ile, ilçeye, köye.
Fikret’im son sözüm şu; haykırın her köşeye,
Onlar ile dağıttık yurduma çöken sisi,
Kan ile destan yazdık on beş temmuz gecesi.

Fikret GÖRGÜN
(19 Temmuz 2016 Saat 04.00)