YA SENİ SEVMİŞSEM
sessizliğim geceleri çarpar küfürlerine
lanetin sakat bir fısıltı olur ölü şarkılarım usulca koşar içimdeki gökyüzüne. yalnızlık dürter insanı o an sonra zamanı gelmiştir gözlerin rüyalara darbe vurduğu an terketmeyecek şu yalnızlık beni hiç sanmam; uyandırıyor beni her gece belki de bu yüzdendir sana dokunmamam. şairinim senin küfürlerindeki sızıntı gözlerindeki durgunluğun velakin içinde yaşadığım bir yıkıntı. bir okyanus gibisin içinde ben yüzerim ben yüzerim sen boğulursun sonra sahipsiz bir şarkı oluveririsin besteni bir tek ben söylerim. bunları bana sen söyletiyorsun gece gider yuvasına yıldızlar karanlığa yenilir,söner karalar yağmura döner yüzünü sarılır içinde taşıdığı kuşkusuna ya seni sevmişsem sevdam tutkun olur suskunluğuna. Zeki Nurçin |