nedensizÇığlıklar yankılanıyor caddelerde Bir adım kalmışken günahlara Bölük pörçük arkamda iklim Oysa Bütün ayak sesleri aynıydı Dökülen çaresizliğe Kapıların ardına sığınan Nedensiz zulüm Şiirler çatladı ortasından Annelerin feryadına Vakit azalırken yorgundu dakikalar Bir mum erirken Ocağa düştü ateş Kaç acıya dayanır Gidenlerin ardında kalan yürek Masum bir buse Tek başına kararsız Ölüm hep yanıbaşımızda... Çocuk ne olur gül... |