" ben hiç deniz görmedim "Mevsimsiz gözlerimden bir tek damla akmadı Ağlamayı unutan gözbebeğim üşüyor Gökyüzü düşlerime mavilik bırakmadı Kuşlar kanatsız annem birer birer düşüyor Susmam lazımdı sustum, varlığım yalan oldu Bakışımda asırlar öncesinden masallar Kavgadaydım hayatla umudum talan oldu Yaslandığım ağaçta kırıldı bütün dallar Yağmurlar kirli annem yanağım ıslanmıyor Bahar hep geç kalmışken ben mi erken gelmişim Ateşe atılmışım ama gönlüm yanmıyor Mutluluğa doğacak güneşe engelmişim Ne ellerim uzanır ne nefesim aşk gibi Koynumda uyuklayan mevsimler hep ayazdı Sırtımı dayadığım soğuk bir duvar dibi Yoruldum beklemekten saçlarım bembeyazdı Sevdasız kalmış gönlüm sanki örümcek ağı Kabahatsizim annem bile bile örmedim Ağıt yakar serçeler gözlerim kan çanağı Toprak kokar buralar ben hiç deniz görmedim uytun ............. |
aştım bütün yolları içimde yalansız göl
uçtum biraz göklerde bak kırıldı kollarım
gönlüm yaralı serçe şimdi artık sende gör.
Heceyi beceremeyen birinden bu kadar işte.