JİYÂND’evrik sloganlarla yırtılıyordu sokaklar İsteş çatılı pankartların Eksiltili cümlelerinin Ögeleri altında eziliyordu Ben Sen Biz Bütün illegâl öznelliğimiz Kapitalist kalabalıklar yumrukluyordu Vatanım bildiğim yüreğinin duvarlarını Ve Ben Seni İnadına Rasyonel seviyordum Oyy Jiyân Kalburda eledeğim Sol kaburga kemiğimi Taşlayan Tufân Hangi pişmanlık Geri getirir seni Hangi gözyaşı Dillendirir Dile getirir pişmanlığımı Geçer gider dedin ya z’amanla Geçti’n gitti’n Taşlayarak lambalarını Göğsünde avuttuğun uyuttuğun şehrimin Yağmalayarak kaldırım taşlarını Gecenin zıkkım zehir saatlerinde Ayak izlerini Yalın ayak kovaladığım sokaklarımın Yırtarak siyah kafiye buruğu duvağını Gidişini ısıra kanata Mısra yara işlediğim dilimin damağımın Kavl-ı Nebi Emr-i İlâhi Ve 4 şehâdetiyle yüreğimin Alnımın rahlesine Girizgâh diye yazdırıp Kabir eşiğine kertik canımın İmâmesine nikâhladığım Cân Cefân Ezan t’aşım üzerine de Vurma Yaralı yerlerimden beni Sen Jiyân Sen ki Gün yüzü görmemiş Yüzsüz günleri dizlerinde b’elemiş Hacer’in yadigârı İbrahim’in inadı Bıçağın kesemediği bir hayatın Boynu kırık kurbanı Teninde körelip uysallaşan o bıçağı Taş belleyip ben(liğim)i Sineme salma benim |
Kalemin susmasın
__________________________________Selamlar