Demir yumruklarSiz olmasanız ben de olmam olamam Sen ben o Siz biz onlar onlarsız da olmaz Gelin bir zincir oluşturalım tutuşup el ele Sınırsız hudutsuz kilitsiz zincirsiz başı sonu olmayan Gelin tutun ellerimi bu karanlıkta bulamam yolumu Gözlerim bu günler için mi Bu sesler için mi kulaklarım Sen ninniler söylerdin anne Şarkılar öğretirdi ilk okul öğretmenim Orası Muş’muş yolu yokuşmuş giden dönmezmiş Gidiyor yine eller üstünde yiğitler anne Hep mi gidenler dönmeyecek anne Andımızla başlardık her sabah okula Marşlar okurduk Şimdi yaşlandım anne gözlerimin dinlenmeye ihtiyacı var Güzel şeyler duymaya kulaklarımın Şimdilerde yine herkes Birbirinin ellerinden tutuyor güya Ama anne şefkatli değil bu eller Anne eli gibi değil sıcak değil Yumuşak ve sevecen hiç değil Bunlar demir yumruklar anne Bakışlar hançer gülüşler sustalı Mevsimler aynı mevsim değil Bu Temmuz üşütüyor beni anne İliklerime kadar üşüyorum yaz günü Temmuz Temmuz olalı Böyle gün görmemiştik anne Yüksel Nimet Apel 17/Temmuz/2016/Pazar/Bodrum |