yangın sevgilimUykularında kabus,gecelerinde karanlık benim Düğünündeki gelinlik,kundağındaki bebek benim Yataklarında üzerine aldığın yorgan Damarlarında akıp dolaşan kan benim Dudağının kıvrımına saklasan da güldüğünde Bir feryat gibi koptuğun çığlık benim Yalnızlığında boğazını sıkan hıçkırık Bakmaya korktuğun aynalar benim Gözlerinde bitip yaş kalmadığında Başını tutup vuracağın duvarlar benim Aklar düştüğünde simsiyah saçına Geriye dönüp te bakacağın yollar benim Çaresiz bir anda kapın çalındığında Zincirle baglanmış kilit benim kapında Ben senin ayağına vurulmuş prangayım Boynun vurulduğunda kelleni alacak cellat benim Azrailin kollarına kapılsan da öldüğünde Bedenini saracak kefen,üzerine çöken duman benim Son vedayla yatacağın taş o musalla Seni koynuna alacak mezar benim Cehennemde ateşin olurum bedenini yakıp Sanma ki söndürürüm gözyaşlarımı akıtıp Bir yaprak gibi dalından ayırıp Seni yerlere vuracak rüzgâr benim. Orospuların gözyaşlarına bile değmiyorsa hayat Sen hayatsın,dökülen yaşlar benim Kalpsizlerin içinde yaşamıyorsa şefkat Sen Kalpsizsin yitirdiğin şefkat benim Satırlara döktüğüm sızı, yaralarıma kabuk sendin Şarkılarda duyduğum ses Ciğerime çektiğim nefestin Kahpe bir rüzgâr gibi estin ve geçtin Küle cevirdin o büyük yangını Yakıcı alevdi sözlerin kalbimde Sustun...söndün Ve öldün içimde sevgilim. 2002 güz. |
Şarkılarda duyduğum ses
Ciğerime çektiğim nefestin
Kahpe bir rüzgâr gibi estin ve geçtin
Küle cevirdin o büyük yangını
Yakıcı alevdi sözlerin kalbimde
Sustun...söndün
Ve öldün içimde sevgilim.
GÖNÜL SESİNİZ HEP CAĞLASIN HOCAM NİCE GÜZEL ESERLERE İNŞAALLAH