Muhteşem Yalnızlık..
çok şiir içtim bu gece
karnımda bin acının bıçak izi ağladıkça sızlıyor dikişleri kavgalıyım kendimle karanlığı kovalamaktan melek adımlarımı yitirdim bir avuç nur kaydı avuçlarımdan yerde paramparça yüzüm cılız baharlarımın şişkin hayallerine ağlıyor yaşlanıyor yalnızlığım kendi elimi tutmaktan acizim artık ben bir kaldırım kurbanıyım tam başını kaldırıp nefes alacakken ezildi çiçeklerim.. lanet olsun ışığımı çalmasınlar diye hazinelerimin kapaklarını çok sıkı kapattım üzerine oturmuş kimsesizliğim fakirim diyor, ben gülüyorum.. ✒T.Y. |
sahipsizliğim arttı iyice,
duygular yaşadım delice
Siz nerden bileceksiniz....
Yüreğine sağlık üstadım...Hüzün olmadan zaten hiç bir şey olmuyor.