Demirciler Bilir
sor şimdi zamanıdır
demirciler bilir kül ve közden süzülmüş hüzün varaklı bir tarihin vakur alınteri hangi sulara yol alır yalnızlığın ve cürmün yangın devşiren saltanatı hazin bir temmuz kuşudur kırılır kanatları rüzgarın kucağında acı konuşur bazen, acı susar sonsuza zamana gerilmiş sivas´ın gergefi alaca bir kıvılcımda tüner ateşböcekleri kaç kere yıkandık heraklıt´ın ırmağında sözden geçtik, sazda durduk insan olduk yangınların semahında Latif Köybaş |