KASABADA AKŞAM
güneş
pazaryerini arkasında batmakta ay sabırsızlıkla sırasını beklemekte el emekleri.,göz nuru ekmeklerini patatesli köy ekmeklerini satamayan candan köy kadınlarının yüzünde hüzün bir kadın kapısının önünde yaklaşan kış için kütüğün üzerinde odun kırmakta baltayla yaşamdan hırsını alırcasına kasabanın her tarafını kaplamış ısorgan otları onun dogayla bagını ilgisizliğini ya da vurdumduymazlıgını yansıtmakta hala tokuşma sesleri fgeliyor jkasaba mezarlıgından ,tosbagaların şükür bugün hiç bir sela okunmadı hiç bir minareden pis kokulu gerizler hala akmakta yer yer sıcak sular fışkırmakta açılan çukurlardan çocuklar yüzmeye çalışmakta bataklıklarda türlü oyunlar oynanmakta tahta ambarların kenarlarında samanm yıgınlasrının arasında akşam omakta aglamaklı anız yangınları kıtrlardan göge yükselmekte agaçların arasında binbir renkli uçurtma kasabanın ebesi dostunu hala evde hapsetmekta herkesten kıskanmakta kasabanın misafirhanesinde sadece bir garip adam çocuklar ona kavun satmaya çalışmskta anaları onları paylamakta evdeki zavallı dilsiz kız bir şeyler söylemeye çalışmakta akjşam namazından çıkanlar düşünceli ve sakin evlerine dönmekte sessizce hava iyice kararmakta kasabanın koruyucu melekleri birere birer gökyüzüne uçmakta yeni bir ana çocugunu gezdirmekte çocuk arabasında mutlu yaşama metdan okurcasına evlerde bostanlar asılı tavanda ocaklara sürülmüş çaydanlıklar aynı anda kalkan tren düdükleri gibi ötüşmekte ve sonra kör bıçaklar çıkar aortaya kesmek için ucuz sucukları bayat ekmekleri ve de yardım paketlerini eski televizlar açılır olan evlerde haberlerde yalancı maskeler halkı aydınlatmakta sözüm ona karanlık birden çöker kasabanın üzerine yagmur yagar arnavut kaldırımlı yollar daha da belişrgin hale gelir ayışıgında açılan çukurlardan sıcak sular fışkırır topraktan sanki ısıtmak için yaklaşan kışta ısıtmak için kasabanın insanlarını şükür dıuaları yükselir gökyüzüne meleklerin ardından çiçekler dalar uykuya i |