Bir akşam vakti.
Herşeyin biteceğini haykıran,
güneş rengi saati.
Yalan olan bir seraphanede,
Gerçekliğimizi arıyoruz.
İçleri boş,
dışları insan görünümlü yaratıklarda.
Yıkımlar bu yüzdenmiş demek.
Biliyordum aslında,
fani birinde,
baki olmayacağını AŞK ın.
Her bir gönül değildir onun durağı.
Her bir yer değildir ’O’nun ülkesi.
Ve,
her bir kalem değildir,
İnce ince sevdayı yazan.
Tanrımm!!!
Ne kadar zor bir zaman!
Nereye baksam,
dost yüzlü düşman.
Ne zaman değer versem,
haketmiyorum diye oldu,
suratıma suratıma haykıran.
Zulüm dolu öfkelerle!
Birazdan gece olacak.
Ah,
gecem.!
Hüznün yağdığı an.
Yıldızlara bakmayacağım artık.
Uzaklığı hatırlatmasın diye.
Birde gözlerime,
seni asla görmemek için.
En büyük cezayı hak etmişim ben.
Sevmekmiş,
meğergerçek suçum.
-----
T.C Nigâr Güler.
21.06.2016
(En uzun gece)
(Yeldağ)