Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
ÖMRÜMÜZÜN SON PERDESİ.
Nigar Güler
2 beğenme · 0 yorum · 1172 okunma
 ÖMRÜMÜZÜN SON PERDESİ.
Henüz on yedi yaşındaydım.
Aşk’ın ateşiyle kavrulduğumda. Nişanlımın adını sorma. Az bir zaman kala düğüne, yurt dışına gitti iki günlüğüne. Ve, dönmedi bir daha. Velhasılı, ben çok oldum ciğerimden yanalı, ardından; deli olalı! Çıldırmama çok az kala, sustum. Yıllarca konuşmadım bir daha. İbadetti sevdam, çalamadı, şeytan! Sonra, bambaşka bir akılla, uyandırdı beni tekrar yaradan. ’TEK’ Aşkım vardı. Gönül kapım başkasına kapandı. Bunca yıl sonra, bir kere daha. Saldı ’O’ ateşin alevini yeniden. Çekildim senin gözlerinle aniden. Yine aynı acılar, yine aynı bekleyiş. Yine aynı sorular, ve, Ayrılık...! Ömrümün son perdesi artık. Maziye bir bakıver? Neler neler bıraktık. ... T.C.Nigâr Güler. 23.06.2016 |
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ÖMRÜMÜZÜN SON PERDESİ. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 23.6.2016 12:36:08
Okunma Sayısı
: 1172
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 2 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.