1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1879
Okunma

Çok yaslandın bu dağlara
Uyan avcı, avın geçti
Meyil verdin sevdalara
Yanmadı çerağın geçti
Yaylaklarda yayladığın
Dostlara bel bağladığın
Seller olup çağladığın
Gençlik denen çağın geçti
Dönmüyor artık çarkların
Karalandı varakların
Açılmıyor yaprakların
Viran oldu bağın geçti
Yandı sinen, tüter iken
Bülbül gibi öter iken
Mecnun’dan da beter iken
Leylî’ye merağın geçti
Yaşı geçmez derler aşkın
Anlamadın behey şaşkın
Kurudu seyl-i sirişkin
Akmıyor ırmağın geçti
Hiç silinmez gönül pasın
Cahit, kimse tutmaz yasın
Üç arşın bezdir libasın
Atıldı toprağın geçti
Cahit Kılıç
İstanbul, 20 Haziran 2016