MEVSİMLER VE ÖMÜR (88)
MEVSİMLER VE ÖMÜR (88)
Dağlar taşlar renk renk olmuş. Dolar gönül bahçesine. Fani dünya kime kalmış. Dalar gönül bahçesine. Bir tutkudur bizde sevda. Başka tat var kışta karda. Açan her çiçek baharda. Kokar gönül bahçesine. Bir başkadır yazın tadı. Türkü olur dilde adı. Girmektir güze maksadı. Sokar gönül bahçesine. Sonbahardır yılın sonu. Sarıdan tanırlar onu. Dört mevsimin renk oyunu. Akar gönül bahçesine. Sevmek güzel hayat güzel. Sevgiye uzanandır el. Dillerde söylenen gazel. Ağlar gönül bahçesine Hayat sinede bir alev. Her şeyi gör her şeyi sev. Mezar denen sonuncu ev. Konar gönül bahçesine. İlhan ATEŞ (Zayi Ozan) Ordu, Nisan-Haziran 1981 Yayın : 18/06/2016 Cumartesi www.edebiyatdefteri.com/siir/1029849/ |
yüreğinize sağlık
saygılar