UÇURUM
Uçurumdan düşer gibi olacak geçişim
Sonuma. Ya da, Uykunun derin yerine düşerkenki his gibi Ne az,ne de fazla... Doğayla birken dönüyorum en çok Kendi doğama... Dünyaya bulaşmamış yerlerimi Hatırlattığındandır belki bana. Nasılsa birdik Kalu belada, Daha yaratılmadan evvel, Havayla,suyla ve toprakla... Nur-u Muhammediye dönecek En sonunda halkanın ucu. Öyle tamamlanacağım Öyle sağalacağım Öyle geçeceğim içimdeki boşluktan Dinmez,eksilmez yalnızlığımdan, Hiçbir şeyle onaramadığım... Kalbimin kör noktasına uğrayan gerçeği O zaman anlayacağım... Ve Dönülmez akşamın ufkunda Kendi hayalimde kaybolacağım... |