KOCAMAN YÜREKLİ ADAM ( BABAM )Deli bir rüzgâr talanda ruhumu Gözümde hayalin Dudaklarımda küçük bir tebessüm Sen zihin odalarımda dolaştığında Zaman su olmuş Bazen taşkınlar ile akıyor Ama senin gidişin Dün gibi Birçok avuntuya sarıldı bedenim Hıçkırıklarımı bastıran kahkahalarımla Solumda onulmaz bir yara Hep bir sızı yokluğun Gidiyorum deseydin Sarılır mıydım boynuna Yoksa alelade bir veda gibi Yolun açık olsun mu derdim Bilinmez bin bir soru kafamda Sensizliğin acısı hafifleyecek mı ? Yoksa bu volkan hiç sönmeden İçin için beni yakmaya devam mı edecek Bilmiyorum işte Bildiğim tek şey Özlüyorum hem de çok Sende beni özlüyor musun ? Çok uzaklardan gizli gizli izliyor musun ? Akan yaşlarım içini dağlıyor mu ? Keşke diyor musun gidişine İçinden hiç yapmadığın gibi Bana sıkı sıkı sarılmak geliyor mu ? Benim geliyor Hani derler ya insan kaybedince anlarmış Oysa sen yanımdayken de çok değerliydin benim için Sen benim dostum Sen benim sevdam Sen benim dert ortağım Sen benim en büyük aşkım Sen benim canım babamdın Gittin bir veda etmeden Beni bu dünyada sensizliğe emanet ederek Hiç düşünmeden Sensiz var olamayacağımı Kara topraklara sarılmanın bana yetmeyeceğini Sensizlikte her gün öleceğimi Hiç düşünmedin babam Dört mevsim benim için hep yaprak dökümü Yazdı gidişinde şimdi ise hep sonbahar Kışa varamıyorum Gülümseyerek izlediğimiz kar taneleri Uçuşup gidiyorlar Dedim ya babam Sensiz tadı yok hayatın Ne bu günün Ne de yarının Gelemeyeceksin gelemeyeceksin biliyorum Ama ben elinden en sevdiği oyuncağı alınmış Yaramaz bir kız gibi Dudaklarımı büküp küsmüşüm hayata Geçmiyor işte geçmiyor solumda açtığın yara Özlüyorum seni ve seninle giden mutluluğumu Bir şey daha Ben seni çok seviyorum Kocaman yürekli adam Canım babam Seni seviyorum |
Onu kaydettiğimiz zaman yıkıntıya uğrarız...
Anlamlıydı şiir..
Tebrik ederim.