boyalı kalan fırça
Bir ressamın boyalı kalan fırçasında
Bilinmeyen bir mana durur o manzarada Bakmayı bildiğinde veda diyen bir sevda Koca tuvali dokuyup yolcu eder ressamıyla Bende senden kalma bir fırçayım aslında Her anında durur iken yanı başında Gönül tuvalinde ki karayı boyayıp aydınlığa Aşk diyerek bir başkasına yar olmanla Ne denir ki düşünüldüğü zaman İnsanı kederden kedere boğan Yalnızlığa ebediyet denen an Bu elvedadan hayata yazılan roman |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…