SARNICIN UCUNDA
Çarpık dünyanın çarpık bacağından
Sarkan sarnıcın ucuna Bıraktım gözyaşlarını. Horoz ötüşünde başlayan günün Çalar saat tadında Ufkun son noktasındayım. Kibrit kutusu büyüklüğünde Firari sevdanın Müzayedeye çıkmış Sahte aşkları… Kaypak duyguların dayısız çocuğu Yenik çıktın her savaştan. Şeytanın bile kaçtığı Yasak meyvenin içinden Soy hatalarını kıvranma… Günahlarını, çocuğum gibi sahiplendim Bal kabağına döndü Biçimsiz hislerin. Çarpık dünyanın, çarpık bacağından Çektiğin iğneleri Batır Narkozunu yitirmiş Ferah günlerime. Sen şair, Kendi haline bırak kelimeleri. Sırıtmadan görünmez Dökülmüş dişleri de. Sarnıcının ucundan hediye Bir tutam ölüm kokar yâr diye. M. Ö. /2008 kahramanmaraş |
Çektiğin iğneleri
Batır
Narkozunu yitirmiş
Ferah günlerime.
bu mısralar beni çok etkiledi açıkcası belirtmek isterim.... ince elenip sık dokunmus kelimeler harikasınız kutlarım çiğdem hanım ellerinize sağlık....