DÜŞ KIRINTILARIŞehvet düştü mor’a, kırmızısında utancın; Gözler bayılırken keyfi yerindeydi aşkın… Bozkırlarında meleşirken ürkek arzular, Sahte öpüşü saklandı dudağa arsız zamanın… Şarap devrilirken geceye, yaşanılan o anın, Yudum yudum içildiği gündü ihtirasın… Amansız bir patlamasıydı tenlere düşen, Aşkın ateşini kusan sönmüş bir volkanın… Dingin kollarında kaybolurken gündüz gecenin, Yorgunluğu düştü bedene, ar’ı kopuk sessizliğin… Utancın yumağına sarılırken yitik arzular, Kırıntıları kaldı geriye bitmez sanılan şehvetin. Ozzy…03.04.2008 |
saygılarımla