DELİ GÖNÜL
Deli diyorlar bak, ey gönül sana
Başına buyruksun, uslanmıyorsun Gez dur sahra, çölde, sen yana yana Yağmurda boşuna, ıslanmıyorsun Bazen bir gül olur, bazen de lale Selam yüklüyorsun, bir esen yele Ben mi koydum seni, söyle bu hale Bazen küsüyorsun, seslenmiyorsun Elbette her insan, Mevlâ’ya tabi İki yok ta arar, mahlasın Nabi Arkam sensin deyip, Köroğlu gibi Sırtın dağa verip, yaslamıyorsun Ne oldu bilmedim, büyük aşkına Ne denir bilmem ki, böyle şaşkına Gelmiyorsa o yâr, gönül köşküne Niye sorumluluk, üstlenmiyorsun Yaptığın kurlara, aklım ermiyor Yeter demeye de, dilim varmıyor Gözlerinden akan, yaşın durmuyor Bazen de cam gibi, puslanmıyorsun Ne yapsan hepsi boş, geçmiyor sözün Sanki volkan olup, patlıyor özün Ondan başkasını, görmüyor gözün Neden sevdalardan, beslenmiyorsun Sevda bu bir gönle, verir mi aman Gönül senden başka yok ki bir liman Karşında cananı, gördüğün zaman Sen niye Lüzumsuz, hislenmiyorsun Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |