Muhayyer
Yürüyor bir kalbi kırık kentin caddelerinde
Her köşesi hatıra koması Bir hüzün ki artık son raddelerinde Ufkun az berisinde kırlangıçların veda yoklaması Vakti geçkin yolculukların tereddütünde Bazen balıkçı yalnızlığına eş tevehhümler yaşanır Okyanusun orta yerinde Yahut bir tufan sonrası çaresizliği Gitmeye ve kalmaya dair tüm senaryoları reddedip Vakit Muhayyerler peronunda Yunusça (as) teslimiyet vaktidir Ve bahtiyar yaşamak günlere sığınmış süresizliği Kaktüs yutmuş yemek borusunda Yutkundukça kan tükürme kaçınılmazlığını Karakalem bir resim hissizliğiyle Asmalı bahçedeki kuş yuvalarının yanına Ne de olsa gitmek bir kahırsa kalmak on Sirenler çalıyor , kapanıyor kapılar Çağrılar yapılıyor ısrarlarla Muhayyerin arkasından gülümsüyor Peron Tüm göçen kırlangıçlara yaptığı gibi... Lütuf bekleyen kelebekler dansediyor okul bahçesinde... Seçki için ve değerli yorumlar için teşekkürler |
ortalamanın üzerinde iyi bir şiir.
tebrikler.