Sustum ! Dur Diyemedim
Başımı döndürürken, sevdanın ılık yeli,
Saçım başım yolarak, sustum ! Dur diyemedim, Ruhumu okşuyorken gönlünün narin eli, İçten içe dolarak , sustum ! Dur diyemedim. Yaralı ceylan gibi sekiyordum dağında , Gözümü boyamıştı daha gençlik çağında , Gülleri deriyorken su değmemiş bağında , Günden güne solarak, sustum ! Dur diyemedim. Sevda yağmurla geldi, kaçamadım dinmeden, İzlerini sürüdüm hiç içime sinmeden, Nasıl düşünemedim, çürük sala binmeden , Derinliğe dalarak, sustum ! Dur diyemedim. Nefesim kesildikçe, boğuluyor gibiydim, Çırpındıkça gömüldüm, çukurun en dibiydim, Buz kesen bedenimle , fırtınalı tipiydim , İp ucunu salarak, sustum ! Dur diyemedim. Sonuma ramak kala, hüsranı bilemedim, Alnımın yazgısını kaderden silemedim, Böyle yüküm ağırken, yolumdan çelemedim , Sessizlikte kalarak, sustum ! Dur diyemedim. Nesrin Önem 26 05 2016 |