Otobüsün camına düşen başım ve yağmur tıkırtısıyla , amanos kokusu uykumu bölen buzul nefesiyle başı boş ruhumda soluklanan toprağın yedi katından göğün atlasını kesip ecelime benzeyen , azap dağları... ---
Bir güvercin yüreğimde çırpınan bir hayal , iz peşindeyim ağrıdan toroslara yolu varan geçtim dumanı sisleri içinden bulaşırken saçlarıma adımladım karanlık ormanı kızılçamla meşeyle konuştum durdum bir yamaçta uzaktan uzağa fırat ile bakışıp uzunca sustum
kapkaranlık koyuca iklim aşkı gördüm bir ara esrarında turaçlar kovaladım baykuşlar boğdum yıldızlar topladım gecenin bağından dülükbabaya yusufu sordum yusufu bulurum diye kuyudan kuyuya arşınladım merzimanda yıkandım pamuk yorganla damda sabahladım bir akşam üstü geçtim baraktan deli tayla gölgemi orada bırakıp ayrıldım
uzaklarda bir kale buldum justinyanus diye bir imparatorun yapıtı bizans havası her taşında romanın mitolojik tanrıları parmak izleri tuncunda gladyatör zırhlarıyla zamana kuruldum sırrıyla başbaşa bıraktım can çekişirken yalnızlığı hayalden hayale savruldum
kulaklarımda mera iniltisi koyun çanları çobanın mızıkasında açtı kurt boğan sonra beethovenı anladım sağırken duydum bütün sesleri cansızdı evrenin çocukları üstlerine serdim kalbimin notalarını korkmasınlar diye uzandım gül yaralı yanlarına kocaman sevgileri minicik ellerine dokundum
sırtımı verdim torosun mor yüzüne kaldım öylece dört yol başından baktım dev öfkesine bıraktım kendimi yezidi rüzgarı eserken korkularıma konuşacak dil bulamadım
keldağda unutulmuş sanki ruhu bozuk ressam fırçası van goghun intiharından kan düşmüş kayalarına okunmamış yüzlerce mektup saçılmış nar çiçeklerine giden arklara solmuş benizler yaşayan cesetler tanıdım
düştüm bir kartalın divanece peşine pençesinde öpüşürken gördüm sarmaş dolaş yılanları güzel süslü hain çehreleri cehennem gibi çöktü içime orta doğu kıyameti akdeniz yandı tutuştu gözyaşlarım düşerken usulca üstüne
amanostan arta kalan bir avuç kül getirdim aşk tozan anladım , insandı , insana kavuşmayan insandı dağları delen , kıtaları keşfeden insandı bir birine hayatı dar eden korkuyorum kendimden...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Dağ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Dağ şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
İnsan beyninin kıvrımlarındaki bilgi ona her nefeste sen insansın diye haykırırken insan olmak neden zor oluyor! Güçlü anlatımı ve sözcüklere anlam katan mısralarıyla mükemmel bir şiir. Müzik de güzel...Kutluyorum.
Muhteşem sözler ve anlatım diliydi Yürekten akan kelamlar şiirleşmiş sanki.. İmgeler son demini yaşıyor.. Muamma bir çalışma olmuş her dizesinde anlam deryasında kaldık sanki. . Hüzün yağmurlarında ıslattınız bizleri Duygu yüklü dizelerdi Kutluyorum yazan yüreğinizi Yürek sesiniz daim olsun Sevgiyle kalın efendim