Hayatımın arka fonunda güzel türküler çalıyor
Ben nefes nefese kalıyorum
Aldığım her soluk ciğerimi yakıyor
Buz kesiyorum ’ziyanı yok’lu cümlelerde
Soğuğun dinç tutması çok hoşuma gidiyor
Müziğin can yaktığı kısımlarda hızlanıyor adımlarım
Bu böyle olmaz diyip koşmaya başlıyorum
Çalılar kollarımı kanatsa da nafile
Böbreğim çatlamak istiyorsa buyursun
Hızımın hakkını verdikten sonra ona da müsaade

Taa karşı tepedeki şehir ışıkları dışında
Etraf karanlık alabildiğince
Bedenimi saran hissi çok iyi tanıyorum
Ötelerde hasretini çektiğim şehri
Kırık bir sandalye de izlemek duygusu bu

Esen, yayla rüzgârınımı andırıyor
Yoksa
Hava memleketim mi kokuyor

Gecenin soğuğunu iliklerine çekmiş dama
Uzanıyorum boylu boyunca
Vakit göğü sayma vaktidir
Gece benden büyük
Allah geceden büyük
Samanyolunu görebildiğim en güzel yerdeyim
Yıldızlar üstüme dökülüyor
Olmaz saymadan kalkmam
Ne demişti isimlerine babam
Büyük ayı şu olmalı tam parmağımın ucundaki
İşte kepçe orda, cidden daha da güzel benzetilemezdi
Göz doyuran bu mükemmellik görünen de mi
Görüneni mükemmel edende mi
Ömrümün sonuna dek burada kalmalıyım
Dünyevi tüm işlere uzak
Sonsuzlukla baş başa ve yücelikte tutsak
Nefesimi zararsız ve sessiz
Burada harcamalıyım