ANLAMSIZ
Sabahın ilk güneşi,
Destursuz girdi perdeler arasından Safran renginde, koyu bir çizgi Divana ulaşıverdi. Kapladı evimin kiremitlerini, Yatağımı, ıslak yastığımı Ve kitaplarımın raflarını. Bahçemde bulunan Uzun ağaç doruklarının Titreyen uçlarına, Birde solgun donuk yüzüme baktı Parlayan ballı bir petek gibi Ölyle bir sabah oldu ki içimde, Sanki o doğurdu güneşi Şimdi hoş geldin der gibiyim bir şeylere, Onunla hayal kurduğum yerde… Kuruyorum hayallerimi tek başıma, Gerçi hiç elimi tutmamıştı lakin, Şimdi de bomboş ellerim. Sadece biraz daha soğuk, Biraz daha yalnız… Isıtmıyorsa içimi güneş, O bile anlamsız!! Müşteba Güneş |
Onunla hayal kurduğum yerde…
Kuruyorum hayallerimi tek başıma,
Gerçi hiç elimi tutmamıştı lakin,
Şimdi de bomboş ellerim.
Sadece biraz daha soğuk,
Biraz daha yalnız…
Isıtmıyorsa içimi güneş,
O bile anlamsız!!
Yüreğine sağlık hocam.kutladım emeğinizi.