Kurban ve Cellât
’Anaların yaktığı asker kınası, kıyamete kadar silinmezmiş’
Her gün ölüyorlar Birer birer değil Beşer onar düşüyorlar Vatan toprağına Arş titriyor şehitlerin ağırlığından İçimizdeki hainler Birlik olmuş dış düşmanla El kol sallayarak Yol keser olmuşlar özyurdumda Barikat kurup Pusu atıyorlar kalleşçe Taze ’can’ larımızı vuruyorlar Tarih tanık olsun bu kıyıma Oğullar Nasıl can veriyor ’bir hilal uğruna’ Şahit ol Ya RAB şahit ol Vatanıma İhanet edenleri Evlât kanıyla beslenenleri Çıkarını düşünüp susanları Şehitlerin yanında yer almayıp ş a h i t olanları da yaz ya RAB Irkımın düşmanı Fetvâ veriyor ALLAH adına Çarpışma sırasında Vurulan asker Arka üstü düşerse şehit Yüzü koyun düşerse yere Kâfir sayılırmış AY-YILDIZ uğruna Al kanlar içinde toprağına düşen Mehmedimin Cennetteki derecesini tartışıyor densiz Ne acıdır ki Kurban ve cellât aynı topraklarda İnfâz emrini veren Irkıma yabancı Belâ bir haremi Fermân Parmaklarının ucunda Ha öldük ha öleceğiz Ya da TÜRK lük şuuruyla titreyip Yeniden dirileceğiz Deniz Giritli |