Hala Bu Nefes Canda Ölmedim Ölemedim
Kimbilir kaç mevsimi sensiz gördü gözlerim
Ne baharın ne yazın tadını alamadım Oysa çok savaş verdi dile düşen sözlerim Yinede mutluluğu bulmadım bulamadım Her gecenin karası yüreğime eş oldu Bana küsen darılan ay ile güneş oldu Kaderimin cilvesi bana hep oynaş oldu Ben ömrümde bahtiyar olmadım olamadım Ne hayallerim vardı seninle yaşattığım Her anımı her günü süsleyip kuşattığım Düşlerimin sonuydu gördüğüm işittiğim Yaşıyorken öldümmü bilmedim bilemedim Sen benim sebebimdin yarınım umudumdun Damla damla içtiğim sonsuzluk yudumumdun Sen gönlümün açlığı bitmeyen doyumumdun Senden bir aşk lokması almadım alamadım Gözyaşımın yağmuru düşüyor dolu gibi Gözlerimin pınarı bir nehir seli gibi Şimdi perişan ruhum yaşayan ölü gibi Hala bu nefes canda ölmedim ölemedim... Gülseren MORKAN 05/11/2016 |
çok güzeldi...kurgusu, örgüsü, ayakları ve uyaklarıyla dört dörtlük şiir.
hüzün baskınıydı, karamsarlık vardı, duygu taşması vardı.
tebrikler ve saygılar sunuyorum.