On Dokuz Yıl Oldu
Baharın gözü yaşlı
Gökyüzü dersen kurşuni Belkide bana öyle geldi Oysa yıllar yıllar önce Bulutlar siyaha küs Rüzgârlar umudun sesiydi Güneş doğunca ufukta Altın sarısı ışıklar Şarkılar söylerdi doğaya Üzülmüyorum artık, seni erken kaybettiğimiz için.Şimdi daha iyi anlıyorum gitmek istediğini,kardeşlerini çok özlediğini söylüyordun son yıllarında.Sevdikleriyle beraberdir diyerek kendimi teselli ediyorum.Kuşlar gibi uçuvermene, hiç muhtaç olmamana da şükrediyorum üstelik! Yalnız bir şey var ki;hani yaşdaşım olan insanlar ’anne,anneme gidiyorum ,annemle birlikte’ demiyorlar mı? İşte o an yüreğimin dingin olduğunu sandığım kıyılarında bir deli dalga... tly |
rahmetle nurla uyusun inşlah