Ben Sana Susuyorum Anne

Günlerden pazar
Tükenmiş sevgilere sızarken ince bir hayal
Ben sana susuyorum anne.

Çöl akşamlardan akıyor
Karlı dağın feryadı
Rüzgar hasret şarkılarını söylüyor yine
Kayıp vadide beyaz bir zambak vuslat çığlığında
Sessiz ve yalnız
Bahar yalanlarını işlerken yaprağına
Ben, ben sana esiyorum anne.

Günlerden pazar
Gün kollarıyla sararken anne yürekleri
Ben seni yaşıyorum anne.

Bağrında büyüyen kır menekşeleriyle papatyalar
Özlem, özlem açmışlar bu gün
Ilık bir meltemin hükmünde
Özlem, özlem ötüşür bu gün kuşlar
Yağmur kokan bağrında yaralı bir bülbül
Buğulu gözleri duman duman
Bütün bir yıla ağlarken güz vurgunu gül
Ben, ben sana coşuyorum anne.

Günlerden pazar
Her bir sahrada ağlarken bu gün bir Leyla
Ben sana taşıyorum anne.

Kırık, dökük anılar canlanıyor mor selviler altında
Yüreğimde kelepçe
İçimde kaynayan mahşer
Hasretin narında tutuşuyorum
Soğuk bir kış karanlığı yüzüm
Gözlerim bir dünya sen
Hüznün sevinçle kucaklaştığı zamanda
Gökyüzüne savurarak özlemimi
Ben, ben sana üşüyorum anne.

Günlerden pazar
Yitik düşlerimin yamaçlarına sinerken yüreğim
Ben sana düşüyorum anne.

Unuttuğum şarkılarımı söylüyorum sana
Gül kokulu şiirlerimi takıyorum gümüş saçına
Gül rengi gözyaşlarımı ekiyorum has bahçene
Gül kokuyor nefesin.

Ne anneler günü, ne babalar günü
Bil ki hiç bir şey avutmuyor beni
Yılların her gününde, günlerin her anında
Ben, ben seni yaşıyorum anne.

Yüreğimi bırakıp toprağın bağrına
Sokaklarında ıslandığım kayıp şehirden
Ben, ben sana koşuyorum anne.

Günlerden pazar
İçimde küçük bir çocuk ağlıyor
Rahmet dualarıyla dilimde
Ben sana susuyorum
Ben sana susuyorum anne.

ANNEMMM...

Yüksel Beyocaktan