EĞİLMEZ BAŞIM BENİM
Beklediğim şu vuslat, niye gelmez ey canan
Ne zaman gerçekleşir, hayalim düşüm benim Hiç bıkıp usanmadan, dilimdir adın anan Yâr sönmeyen ateşle, yanıyor döşüm benim Hele ısınsın toprak, boy atacak fideler Bir kere gülse canan, gam vurur gamze deler Çöle dönen gönlümde, açar mı orkideler Bahar olur mu bilmem, bitmeyen kışım benim Bir güzelin hasreti, vermedi bir gün aman Benim hayat hikâyem, yazılmamış bir roman Unutmak için dünü, çok ağladım bir zaman Yıllar önce kurudu, gözümde yaşım benim Tereddüdüm olur mu, aşkta alın yazımdan Başka dost mu kaldı ki, benim dertli sazımdan Eğer sevdim demişsem, vazgeçmedim sözümden Namerde boyun eğmem, eğilmez başım benim Hazan hüzün kaybolup, mutluluğa giderken Şükrederken Rabbime, bol bol dua ederken Saadet zincirini, tam da, tuttum ben derken Ayrılık denen düşman, bırakmaz peşim benim Deli nehir olup da, hem koşar hem akarım Sevdiğim ise konu, belli benim vakarım Çevremde insanlara, gıpta ile bakarım Gözlerim yaş dökerken, eğiktir kaşım benim Bilir misin sevgili, sevdayı sende tattım Uslan artık Lüzumsuz, sona geldim ve bittim Ne yaptımsa gitmiyor, kaç kere azat ettim Kafesin de uyuyor, şu gönül kuşum benim Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
İnsanız başımızda türlü türlü haller var
Geçim derdi ile yaşamak ve ölmek var
Gönül den ırak düşermi şiir dostları
Elbet vuslat edecegi günleride var.
Saygılarımla selamlıyorum efendim