GERİ GELMEYEN UMUDA ŞİİR
Yalnız bir öfkede çoğalır umutsuzluk
Kayıp benliğin sokaklarına yansıyan Kara çarşaflı yürüyüşleri vardır Görünmez Aydınlığın isyan noktasında Kenar mahalle itleri gibi Uyuz uyuz dolaşır harman misali Dili dışarda Hırlak Ve aç aç Yorgundur Güdülmez Menderesin deltalarında yetişir Fıratın vadilerinde tepişir Sürülmemiş tarlalarda elde kürek Çığırır türküsünü Ağıttır acılı kan tükürür Bozlakdır içli adet kusar Zeybekdir heybetli çaktırınca korkar İçti mi de üstüne gidilmez Yılkı atıdır yeleli Bu geçinilmez hallarıyla Binilmez Kara basmalı dondur ayazda Üstüne giyilmez Terslenmiş tazecik ağlayan gelindir Gülünmez Gittimi geri gelmez kör olasıca Gitti mi gelmez ASARI |