Efkârlı geceyi
Mora boyasam yine
Küf kokan duvarların arasında
İsyan etsem kadere
Küfür etmeye alışkın olmayan dilimi
Lanet edip ısırsam
Acıyı içime atsam
Kanasa Kanasa
Yutkunsam
Off ki of
Yüreğim ise
Cabası bide kavrulsam
Kuruyan yapraklar gibi
Ordan oraya savrulsam

Pehh desem dedemin
Dediği gibi
Sasık tuzsuz
Yaşamın içine deyip içerlesem
Delice gülümsesem
Camın kenarında durup
Sokak lambası sende mi
Beklersin
Sen yoksa bendende mi betersin diye
Uzaktan uzağa laf atsam

Sonra
Bir tutam özlem eksem
Halının havlarına
Dibine kadar
Yalnızlığıma sarılıp
Yuvarlansam soğuk odamda

Bir zamanların maşıngası
Bir türlü atmaya kıyamadığım
Etrafında hayaletler durmadan
Cirit atıp dolaşıyor ya
Onlarda olmasa ne yapardım

Bir çaydanlık fokurtusu
Odunların çıtırtısı
Ateşin nazlı dansı
Bir de rahmetlik
Zeki’nin radyoda
İçli içli söylediği şarkıyı
Mırıldansam
Söyleyemem derdimi
Diyemeden
Elimde tuttuğum
Boşluk sarmalasa
Cigaramın dumanına
İnat
Şarabım yaksa boğazımı
Hırıldasam
Ahh acımasız sevdam
Neredesin
Bilsen sen gittiğinden beri
Ben ne haldeyim desem desem

Otursam eski somyama
Örtüleri soldu bozardı ama
Kıyamadım işte
Ben huysuz Virjin gibi
Eskilerinizi atın sözlerini pek kâle almam


Ne varsa eskilerde var
Koca dünya yıkılsa
Atamıyorum
Ne eşyaları
Ne de eski aşk’ımı
Vazgeçilmiyor be
Daha da içine işliyor
Senin bir parçan oluyor
O olmasa nefes dahi alamıyorsun
İşte öyle
Mor geceleri katık edip
Gelmeyeceğini bile bile
Bekliyorsun

H.Çiğdem Deniz.