İki ayaklı bombalar dolaşır
Nereden çıkacağı belli olmayan
Sırtımızdan vuranlara sözüm
Ne zamandır
Mertlikten sayıldı bu yapılan

Körebe oyununa döndü yaşam
Sağım solum söbe derken
Anlaşılan hep
Boşa kürek çekip şikayetlendik
İnancımızı yitirip
Öfkelendik
Sonra da
Kulağımıza küpe olan
Atam’ın sözlerini
Hatırlar olduk silkinip

Kırk akıl kırk fikirle
Düzene alet olanların
İşlemişler ince nakışla beynini
Doğruyu yanlışı ayırt etmek
Gerekmez mi
Zalimlik değilse bu ne arkadaş

Uyur mu görev başında bulunan
Zabiti polisi
Hele de Mit’i
Kurtarmazlar mı suçsuz sabileri
Milletçe bizleri
Yoksa onların da elleri kolları
Bağlı biz gibi

Diğer Devletler tilki uykusunda
Bizim güvendiğimiz
Dağlara kar yağdı galiba
İnsansak eti kemiğiyle
Kanımız kırmızıysa
Mavi değil ya diğerlerinin kanı
Özel sayıla

Benim canım ülkemde
Huzur ve güven olmalı
Bilirim hepimiz aynı istekle
İçin için yanar dururuz

Ana haber bülteninde
Bin yalan olsa da
Bizleri
Birbirimize kırdıramazsınız
Kardeşlik türküsü söyleriz
Hep bir ağızdan neşeyle
Andımızı da
İstiklâl marşımızı da unutturamazsınız

Fakat
Düşman kesilmiş yılan
Çorap örer başımıza
Bir düz bir haroşa durmadan
Sökmeye çalışsak
Kıyameti kopartır aman

Hapis damlarında suçsuz yatanlar
Kim vurduya giden nice evlatlar
Şehit yurdu kan seli oldu sokaklar

Ahaa şimdi de en son oyun
Yeşil Bursa yerle bir oldu
Gözümüzde yaş sel oldu
Ankara yasını unutmadan
İstanbul yarasını sarmadan
Bu kalleşler ortalığı boş buldu
Elini kolunu sallayıp
Rahat rahat gezer oldu

Nerede Nerede öleceğiz
Yatağımızda son nefesimizi
Vermek nasip olur mu acaba
Çenemiz çekilip
Vucudumuz tek parça
Girermiyiz toprağa

Fakat iyi biliniz
Unutmayız olanları
Varsa hâk adalet
İki elimiz yakanızda

H. Çiğdem Deniz.