Seni seyrettim Ereğli’m, şu Ulu minareden!
Nasıl da yakışmışsın, Anadolu düzüne…
Bir tek güzelliğin değil, beni sana yar eden;
Baharına hayranım, hayranım hem güzüne…

Kervansaray doğudan ışıyor her bakışta…
Uğramadan geçmezdim çarşıya her çıkışta!
Baharda, yazda, güzde, en soğuk karakışta;
Çekinmeden bakardım dostlarımın yüzüne…

Bolkar’ların zirvesi, asla karsız olmazdı!
İvriz’den çıkan sular, hiç akarsız olmazdı!
O, güzelim çocuklar, zinhar arsız olmazdı!
Kırlarda oynarlardı, hem düzine, düzine…

Bugün gördüğüm şehir, billahi üzdü beni!
Ben minareden baktım, o yerden süzdü beni!
Gördüğüm son manzara, gönülden ezdi beni;
Alıp sokasım geldi, bozanların gözüne…

Sümerbank’ı satılmış, Gülbahçe’yi gam almış!
Giden güzelliklerden, gözlerimi nem almış…
Gördüm ki işsizleri, farklı bir matem almış;
Gömülmüş güzel şehrim boyuna dek hüzüne…

Baraj öldürmüş şehri, bahçeler viran olmuş!
Bomba atılmış sanki bütün ağaçlar solmuş…
Sahipsiz kalmış bağlar, yıkılmış, enkaz olmuş!
Banıyor mahalleler, su zannedip közüne…

Adın yeter Ereğli, istemem hiç taş değsin!
Seni hor kullananlar, isterim ki baş eğsin…
Sen her halinle güzel her zaman hoş ve yeğsin!
Yakınmam sevdiğimden, saygım çoktur özüne…

Ereğli-2016/04

Halil Şakir Taşçıoğlu