BU ŞEHİR SENSİZLİĞİ ÇABUK ÖĞRENDİbırak sesim sesine değsin kartalların dahi yuva yapmaya korktuğu en yüce dağlarda buluşsun kar olalım tipi olalım çığ olup düşelim gönül dağından. hasretin saçları omuzlarına düşmüş bir ucu sen de bir ucu ben de hadi bir sen ör bir de ben açılınca dalga dalga seni getirsin bana her teli rüzgarın ılık nefesi vursun yüzüme özlem dudaklarıma bir buse kondursun sen tadında. karşılıksız sevdanın öyküleri dağlarda dolaşır bir huma kuşunun kanadında bir ceylanın gözlerinde bir derenin sessiz akışında canlanır gözleri ağlar ağladığını bir sevenler duyar sen duymasan da olur. incinen yüreğimi ısıt avuçlarında tatlı dilinle ov belki eskisi gibi olmaz ama yürürüm yine ardın sıra. bu şehir sensizliği çabuk öğrendi ben geldiğim yoldan yine ağır ağır dönerken elimde mutsuzluğun bohçası yüreğimden kaçtığım geceden daha bir karayım ay doğmaz yıldızlar görünmez artık içimde cehennem yangınları bir ömrün nasıl heba edildiğini anlatırım dağa taşa. Ayvazım DENİZ |