YALANCI PEHLİVAN
Aşk kırmızısı günahlar akıyordu bencilliğinden,
Ne hareler geçti benimleyken ruhundan, Ne oyunlar döndü beyin kıvrımlarından. Ucuz bir ’hikaye’ çıkardı, karakterli yalanlarından; Özünü bilememiş, Çatlak kuyuların karanlık rüyaları sızmış dürüst yanına, Sayfalarına aldattığını sandığı insanların kokusu sinmiş, Gözyaşları ıslatmış, Satır araları kıydığı ruhlarla sarmalanmış. Vurmuşum kusurlarını gözlerinin önünde, Ağız dolusu yalanların cevap vermiş ben böyle mutluyum diye, Edep ya edep diye dillerin dönerken bana, Yalanların cevap vermiş dön de bir bak senaryolarına. Başrol oynarken hikayemde, Cümlelerim ağır geldi edepsizliğine, Gönlümün tahtını arsız ruhun bir kalemde ittiğinde. Çok olamamışız be sevgili; Sana yoldaş olmuş inkarcılığın, Ruhundan gelme,ezilmiş bencillik yanın, Merhametin m si olmamış hayatında, Benim gibi bir kadın ağır gelmiş sana, İlkleri yaşatmışım ya deli ruhuna, Otur! bensizliğine, haline Ağla! Çarkları dönerken feleğimin, Ezilirken sen yanım, Kader deyip çekilmek, Rabbimin en güzel yazgısı anladığım. Gülşah ERCİYAS 27.04.2016 00:45 |